16 stycznia 2004, 17:45
Idąc drogą zaklętą, ciemnymi zaułkami krocząc
patrząc, na świat
który już dawno zniknął
bojąc się końca, lecz nie lękając się śmierci
idziemy równym krokiem w ten świat niezwykły
gdzie czeka nas
śmiech
strach
i rozpacz
lecz my stańmy w równym szeregu
dłonie złóżmy w pięsci, nie bójmy się niczego
bo jest człowiek, który zawsze nas chronić będzie
w te złe, czy dobre dni
lecz nigdy nie zdąży
by uchronić nas
od ostatecznego....
śmierci...